Ang Aking Buhay

Ako si Russel Nikko Lustre, 17 taong gulang. Ako ay nakatira sa Iba O’ Este, Calumpit, Bulacan. Ako ay mahilig sa computer, lalo na sa mga games. Mahilig din ako sa psp at ps2 o sa kahit anong gadget. Kasama ko ang aking ama’t ina sa aming tahanan. Ang aking ama ay isang OFW sa Qatar, UAE. Samantalang ang aking ina naman ay dating saleslady sa BMG Records. Ako ay lumaki sa piling ng aking lolo’t lola. Dahil sa ako ang unang apo ng aking lolo, ay sunod ako sa layaw nito, maituturing ko ng matalik na kaibigan ang aking lolo. Ganun ko siya kamahal, dahil noon ay kahit anung hingin ko ay binibigay niya. Noong bata pa ako ay naglalaro kami ng chess, un ang pangpalipas oras naming dalawa. Madalang kong talunin ang aking lolo, kaya pag nanalo ako sa ganya ay binibigyan nya ako ng pera. Subalit ng sumalangit na ang aking lolo ay ganun na lamang ang aking pagkalungkot. Dahil bago siya nawala ay ni hindi ko man lamang siya nakausap.

Ako ay umpisang nag-aral sa aming day care center. Dahil sa kulang sa edad ay tinawag lamang akong saling pusa n gaming guro noon. Subalit sa kabila ng kakulangan sa edad, ako ay nagtapos na top student sa aming klase. Nang  sumunod na taon sa mababang paaralan ng aming baranggay ako unang pumasok ng elementarya. Doon ako ng aral mula una hanggang ikatlong baitang. At mula una hanggang ikatlong baitang ako ay consecutive honor student. Nang ako ay nasa ikaapat na baitang ay inilipat ako ng aking mga magulang sa F.F.M.E.S. noong unang araw ko sa eskwelahang iyon ay napaka tahimik ko sapagkat wala akong gaanong kakilala. Subalit ng nagtagal ako ay nagsimula na akong makihalubilo sa aking mga kamag aral. Sa iskwelahang din iyon ko natutununan kung panu magkaroon ng paghanga sa mga babae. Masasabi kong nagkaroon ako ng magandang karanasan sa eskwelahang iyon kahit na ako’y nagtapos ng walang nakuhang medalya nang ako’y magtapos.

Nang makatapos ako ng elementarya, ako ay kumuha ng exam para sa high school entrance sa BulSU, subalit hindi ako nakapasa kaya ako ay ini enroll na lamang ng aking mga magulang sa Calumpit Institute. Naging iskolar din ako sa CI at ng aming mayor. Sa aking pananatili sa CI ay marami akong naging kaibigan. Naging kaklase ko din ang iba kong kaklase doon mula elementarya. Sa aking unang antas, ako ay sumali sa cheering competition ng aming eskwelahan, kami ay nakakuha ng ikatlong pwesto. Nang ako ay nasa ikalawang antas, ako ay napunta sa huling pangkat, ako din ay nagtataka kung bakit ako napunta doon. Ang sabi naman ng aking mga guro ay dahil pinaghalo halo nila ang mga estudyante upang malayo sa barkada. Sa ikatlong antas, ako ay sumali sa pagiging opisyal ng CAT, subalit ng malapit ng matapos ang pagsubok, hindi ko na itinuloy ang pagsali, sapagkat nahihirapan akong pagsabayin ang pag aaral at ang pagsusulit para maging opisyal ng CAT. Kahit na itinigil ko ang pagsali ay nagkaroon pa din ako ng maraming kaibigan doon. Kadalasan nga ay tinatawag nila akong “chickboy” sapagkat madami ang na uugnay sa akin. Nang ako ay nasa ika-apat na antas ay sumali naman ako sa Militay Police. At muli hindi ko na naman natapos ang aking pagsusulit. Sapagkat ang mga kaibigan ko ay hindi na din ngtuloy dahil sa palagay nila at pinaghihigpitan kami ng mga opisyal. Sumali din ako ng quotillon noon sa aming s-ball. Noong araw ng pagtatapos ay mgkahalong saya at lungkot ang aking nararamdaman. Dahil napamahal na sakin ang aking mga kaibigan na itinuring ko ng mga kapatid ko.

Kolehiyo, isang hakbang na lang ay kailangan ko ng tumayo para sa aking sarili, at tulungan naman ang aking mga magulang. Ngayon ay nasa kolehiyo na ako at kasalukuyan kumukuha ng BIT-Computer Technology. Madaming nagtataas ng kilay kapag naririnig ay aking kurso sapagkat akala nila ay basta basta lamang ang aming kurso. Isa ko pang mapagmamalaki na kahit minsan ay hindi pa ako nakakakuha ng bagsak na marka.Inspirado akong mag-aral dahil gusto makabawi sa  aking mga magulang lalo na sa aking tatay. Dahil tinitiis nyang nasa malayo upang buhayin nya kami. Gusto kong maging tulad ng aking ama. Isa pang dahilan ay ang aking mahal. Natuto akong umibig mula nang makilala ko siya. Anong saya na lang ng makamit ko ang matamis nyang oo. Siya si Joan Haila Mundo. Siya lamang ang minahal ko ng ganto. Kaya ako ng sisikap para sa pamilya ko at para sa kinabukasan naming, alam kong bata pa kami at marami pa kaming pagdadaanan. Pero, alam ko na makakaya naming hanggang sa huli. Isa ko pang mapagmamalaki na kahit minsan ay hindi pa ako nakakakuha ng bagsak na marka.